Olimpijczyk, pierwszy polski rekordzista świata w pływaniu. Należał do grona najlepszych pływaków świata. Wychowanek wrocławskich klubów, właśnie w tym mieście w 1953 i 1954 r. dwukrotnie ustanowił rekord świata na dystansie 100 m stylem klasycznym, z ostatecznym wynikiem 1:09,8. Wyrównał także rekord świata na 200 m stylem klasycznym, należący do Duńczyka Gleia, uzyskując czas 2:37,4. W 1952 roku brał udział w Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach. W 1954 roku na zawodach w Turynie zdobył tytuł Mistrza Europy na dystansie 200 m st. klasycznym. Po zakończonej karierze zawodniczej był trenerem i ukończył studia prawnicze. Mimo choroby pozostawał czynnym zawodnikiem niepełnosprawnym oraz działaczem sportowym i społecznym. Członek władz regionalnych NSZZ Solidarność, a później Solidarności Walczącej. Memoriał (początkowo Puchar) Jego imienia rozgrywany jest nieprzerwanie od 1990 roku.